Jest to procedura lecznicza polegająca na zamrażaniu chorobowych zmian skórnych. Źródłem zimna są zwykle urządzenia zawierające ciekły azot o temperaturze wrzenia –196°C. Najczęściej dermatolog dwukrotnie zamraża zmianę skórną z rozmrożeniem w międzyczasie. W trakcie zabiegu nie stosuje się znieczulenia. Sama procedura jest na ogół niebolesna, pacjent może odczuwać pieczenie podczas zamrażania. Bezpośrednio po zabiegu, w fazie rozmrażania może pojawić się ból lub świąd, który szybko ustępuje. W okresie po zabiegu może dość do powstania pęcherza lub drobnej ranki, która goi się w ciągu kilku kilkunastu dni. Krioterapia bywa wybierana przez pacjentów jako alternatywa do zabiegu chirurgicznego.
Przykłady zmian chorobowych, które mogą być leczone krioterapią:
- włókniaki miękkie
- brodawki łojotokowe
- przerost gruczołów łojowych
- brodawki wirusowe rąk
- brodawki wirusowe stóp
- brodawki płciowe (kłykciny kończyste)
- brodawki płaskie
- mięczak zakaźny
- rogowacenie słoneczne
- róg skórny
- leukoplakia błony śluzowej jamy ustnej
- leukoplakia błony śluzowej narządów płciowych
- choroba bowena
- ziarniniak obrączkowaty
- blizny przerosłe
- bliznowce
- nagniotki
- rak podstawnokomórkowy (wybrane przypadki)
- świerzbiączka guzkowa (wybrane przypadki)
