Brodawki wirusowe (potocznie: kurzajki) wywołane są przez wirus brodawczaka ludzkiego (human papilloma virus, HPV). W leczeniu drobnych brodawek domowe leczenie preparatami o działaniu złuszczającym (dostępnymi bez recepty) może prowadzić do ustąpienia zmian. W przypadku zmian zaawansowanych, znacznie zrogowaciałych stosowanie preparatów zewnętrznych jest mało skuteczne. Istnieje kilka typów brodawek wirusowych, z których najczęstsze są brodawki zwykłe i płaskie.

Brodawki zwykłe najczęściej mają postać grudek o chropowatej powierzchni przypominającej szczoteczkę. Brodawki te często występują u dzieci i u młodych dorosłych. Pojawiają się zwykle na palcach rąk i podeszwach stóp, chociaż mogą pojawić się na dowolnym miejscu na skórze. 

Brodawki płaskie maja postać drobnych, płaskowyniosłych licznych grudek. Często występują licznie, tworząc skupiska. Zmiany mają kolor zbliżony do barwy skóry i jakby aksamitną powierzchnię. Występują głównie u osób dorosłych na twarzy i grzbietach rąk, a także na szyi i dekolcie.

Aby zarazić się wirusem brodawczaka ludzkiego musi dojść do kontaktu z osobą chorą, jest możliwe także zarażenie przez przedmioty np. obuwie lub posadzka na basenie. Ważna jest osobnicza skłonność - istnieją osoby, u których często dochodzi do pojawiania się brodawek i u których trzeba prowadzić intensywne leczenie, u innych zaś eliminacja wirusa nie stanowi problemu.

Leczenie

W leczeniu kurzajek stosuje się metody zabiegowe i zachowawcze. Najpopularniejsze zabiegowe metody usuwania kurzajek to: leczenie laserem CO2, łyżeczkowanie, elektrokoagulacja i mrożenie (krioterapia). Wszystkie z wymienionych metod prócz mrożenia wiążą się z zastosowaniem procedur znieczulających. Do tych należą znieczulenie natryskiem chlorku etylu lub miejscowy zastrzyk ze środkiem znieczulającym (podobny jak u stomatologa). Wszystkie zabiegowe metody usuwania kurzajek metody wiążą się z destrukcją tkanki. Ma to miejsce podczas zabiegu w przypadku leczenia laserem CO2, łyżeczkowania, elektroresekcji. Gdy stosowane jest mrożenie, destrukcja tkanki jest odroczona w czasie i polega na wytworzeniu pęcherza i następującego potem gojenia tkanek w kilka-kilkanaście dni po zabiegu. Warto pamiętać o tym planując termin zabiegu usuwania zwłaszcza brodawek stóp - przez okres około 2 tygodni trudno jest dużo chodzić, uprawiać sport; polecane są krótkie prysznice zamiast długich kąpieli. W leczeniu bardzo licznych, rozbudowanych brodawek szczególnie o długim czasie utrzymywania się (co pośrednio sugeruje zmniejszoną zdolność organizmu do zwalczania wirusa) należy liczyć się z koniecznością wykonania 2-3 zabiegów w odstępie ok. 3 - 4 tyg. W przypadku brodawek płaskich często wystarcza jeden zabieg by usunąć zmiany. W terapii nawracających opornych na leczenie brodawek do leczenie zabiegowego lekarz może dołączyć leczenie doustne preparatem immunomodulującym. W wielu przypadkach przyspiesza to pełne wyleczenie.